Maydanozgillerden, yenmek için yetiştirilen, 50-80 cm uzunlukta, ufak yeşil ve parçalı yapraklı, hoş kokulu havuç, rezene ve anasonla akraba iki yıllık otsu bir bitki. Birinci yıl yaprak ve yeşil aksamını, ikinci yıl ise çiçek ve tohumlarını oluşturur. Yüksek rutubetli ve ılıman iklime sahip bölgeleri sever.

 

Bitkiye belirgin özelliklerini veren madde apiol’dür. Apiol, suda erimeyen, yağ ve alkolde yoğunlukla çözünen ucucu karakterde bir bileşiktir. Başlıca kullanım alanı dismenore ve amenoredir. Bu etkileri şimdilik çok iyi açıklanamamıştır. Ayrıca, şüphesiz o iyi bir lokal irritandır. Bu özelliğiyle böbrek tubuluslarını uyararak bol idrar üretilmesini sağlar. |Diüretik özellik|.*

Bileşik yüksek dozlarda toksiktir. Zehirlenme belirtileri başağrısı, başdönmesidir. İlerleyen dozlarda bayılma ve sıtmaya benzer karakterde dalgalı ateş kendini gösterir.*

Bu bileşiğin yüksek dozları hamilelikte düşük sebebi olabildiğinden, özellikle riskli hamileliklerde fazla maydanoz tüketiminden kaçınılmalıdır.

 A ve E vitamini bakımından oldukça zengindir.

*The British Pharmaceutical Codex, 1911, was published by direction of the Council of the Pharmaceutical Society of Great Britain.

Indication : Ödem, iştahsızlık, kronik yorgunluk, mutsuzluk, asteni, düzensiz adet

Usage :

İdrar söktürücü olarak saplar daha değerlidir. Astenide ise yapraklar ve özellikle tohumlar etkilidir. Saplar kaynatılarak soğutulur ve günde 1 lt kadar içilir. Tohumlar kullanılmadan önce öğütülmelidir. günlük kullanım 3-5 gr arasında olmalıdır.